Η κατοικία βρίσκεται σε προάστιο της Πάτρας, σε οικόπεδο μπροστά στη θάλασσα. Το κτήριο αναγνωρίζεται ως διώροφο από την πλευρά του δρόμου και ως τριώροφο από την πλευρά της θάλασσας λόγω της κλίσης του οικοπέδου. Το συνθέτουν μεγάλοι λευκοί όγκοι, άλλοτε εδραζόμενοι στο έδαφος και άλλοτε αιωρούμενοι εν προβόλω.

Η απουσία εξωστών ενισχύει την αρχική μονολιθική εντύπωση η οποία αποκτά μια πιο ευχάριστη ανάγνωση  μέσω της οργανωμένης διάταξης των επιμέρους όγκων μέσα στο χώρο. Οι ημιυπαίθριοι χώροι αποτελούν ενα ευχάριστο κάλεσμα προς τα έξω ενώ με την βοήθεια των μεγάλων ανοιγμάτων εξαφανίζουν τα όρια μεταξύ εσωτερικού και εξωτερικού χώρου. Πράσινο μάρμαρο κομμένο σε λωρίδες και τοποθετημένες η μια πάνω στην άλλη, επενδύουν τμήματα των όψεων αποκαλύπτοντας τη διάθεση  για διάλογο με τους λευκούς όγκους, συνθέτοντας τις τελικές εντυπώσεις για τα πλήρη και τα κενά.