Το διαμέρισμα βρίσκεται στην παλιά  πόλη του Ναυπλίου, πολύ κοντά στην κεντρική πλατεία και δίπλα στο Βουλευτικό. Η αγάπη μιας οικογένειας Ελληνοελβετών για την Ελλάδα και την ιστορία, τους ώθησε να αγοράσουν αυτό το διαμέρισμα σε χαρακτηρισμένο διατηρητέο κτήριο πιθανής χρονολογίας κατασκευής 1830-1890.

Η προσαρμογή του διαμερίσματος στις ανάγκες των χρηστών χωρίς να αλλοιωθεί ο χαρακτήρας του κτηρίου και των εσωτερικών χώρων ήταν πρωταρχικό μέλημα.

Πραγματοποιήθηκαν εργασίες ριζικής ανακαίνισης με τις ελάχιστες επεμβάσεις στις εσωτερικές ξυλόπηκτες τοιχοποιίες οι οποίες υπαγόρευσαν και τη νέα εμφανή ηλεκτρολογική εγκατάσταση. Συντηρήθηκαν και διατηρήθηκαν τα αυθεντικά παλαιότερα στοιχεία που διέθετε ο χώρος όπως οι εσωτερικές ταμπλαδωτές πόρτες με τους παλιούς μεντεσέδες, τα μεταλλικά κιγκλιδώματα που συνδέονταν μεταξύ τους με πριτσίνια και οι ξύλινες οροφές. Τα εξωτερικά κουφώματα αντικαταστάθηκαν με νέα ξύλινα, με διπλούς υαλοπίνακες, παραδοσιακής μορφής σύμφωνα με τα πρότυπα του παλιάς πόλης του Ναυπλίου. Το ξύλινο δάπεδο το οποίο είχε αντικατασταθεί το 1980, τρίφτηκε και λουστραρίστηκε και συντηρήθηκε.

Η επικράτηση του λευκού χρώματος σε τοίχους & οροφές και οι μινιμαλιστικές, σχεδόν μονοχρωματικές, επιλογές στα έπιπλα χρησιμοποιήθηκαν ως μέσο ανάδειξης των ψηλοτάβανων χώρων, του ξύλινου δαπέδου και των τοξωτών (από την εσωτερική πλευρά) ανοιγμάτων. Η γκρι κουρτίνα στον χώρο της εισόδου υπαγορεύει την κίνηση του επισκέπτη και απομονώνει οπτικά το χώρο της τραπεζαρίας.

Η έλλειψη κουρτινών (μόνο roller για προστασία από τον ήλιο) φανερώνει εξωστρεφή διάθεση και συνεχή επιθυμία για υπενθύμιση της θέσης του κτηρίου μέσα στο ιστορικό αυτό περιβάλλον.